kdialyna 2008-02-19 12:19
Μοναχική και λίγο μελαγχολική, η δεύτερη παρουσίαση σου, Ρενέ.
Δεν ξέρω εάν αυτό που σε έκανε να τραβήξεις αυτή την σκηνή ήταν η μοναχική παρουσία του κυρίου, που προσπαθεί μέσα από την επαφή του με τα περιστέρια να ξεχάσει την μοναξιά του, αλλά σε μένα βγάζει έντονα αυτό το συναίσθημα.
Χαιρετώ
Κώστας.
#1
|
||||
|
||||
![]()
Γεια σου Κώστα, καλώς σας ξαναβρήκα!! Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Αρχικά και από μακρυά θεώρησα ότι είναι μία όμορφη σκηνη (ένας γεροντάκος ταίζει περιστέρια). Πλησιάζοντας όμως με κυρίευσε το μελαγχολικό της σκηνής και μου ήρθε στο νου αυτή η φράση ΄που αναφερω στο σημείωμα. Τόσο ο κύριος όσο κ τα περιστέρια είχαν διαλέξει τρόπο να δηλώσουν την ύπαρξη τους.
|
![]() |
Thread Tools | |
|
|